13,85
Vanaf 12 flessen 12,70 per fles
Pasquale Clemente is de drijvende kracht achter dit kleine wijngoed in de heuvels nabij Benevento. Hij boert in het plaatsje Montesarchio op biodynamische manier. Vanwege de bureaucratische last weigert hij pertinent om hiervoor een certificaat aan te vragen. Een kenmerkende Italiaanse houding naar onze mening.
De prachtige Taburno is gemaakt van dé druivensoort in Campanië, de falanghina. De druiven groeien aan ruim vijfenveertig jaar oude wijnstokken, op hooggelegen hellingen met vulkanische ondergrond. Ze rijpen lang en gelijkmatig en worden pas in de tweede helft van oktober geoogst.
Het levert een prachtige, originele witte wijn op, met veel geur- en smaakintensiteit. Hij is buitengewoon geschikt voor aan tafel, bijvoorbeeld bij voor- en hoofdgerechten met vis of fijn kalfsvlees.
Sappig en fris fruitig in de geur, met nuances van florale tonen, citrus en licht toast. De smaak zet rond en krachtig in en bezit een mooie friszure en aromatische afdronk.
Droge witte wijn met lengte, uitstekend bij voor- en hoofdgerechten met vis of fijn kalfsvlees.
Nu op dronk, gemakkelijk houdbaar tot drie jaar na de oogst.
Dranksoort | Wijn |
---|---|
Kleur | Wit |
Smaak | Droog |
Land | Italië |
Herkomstgebied | Campania |
Producent | Masseria Frattasi |
Oogstjaar | 2023 |
Omverpakking | 6 flessen |
Flesinhoud | 750 ml |
Alcohol | 13,50% |
Druivenrassen |
100% Falanghina |
---|---|
Allergenen | Bevat sulfieten |
Wie in een betonnen kantoorkolos werkt, mag rustig een beetje jaloers zijn: het bedrijf Masseria Frattasi huist in een prachtig gerestaureerde, zeventiende-eeuwse boerderij van witte steen. En rondom dit historische gebouw groeien de druiven tegen de hellingen van de oude vulkaan Taburno in de streek Campania, het achterland van Napels.
Het domein is tegenwoordig eigendom van journalist Pasquale Clemente, maar de oude familie De Cecere, die het wijngoed stichtte, speelt er nog steeds een belangrijke rol. Er wordt gewerkt met druiven die hier net als de familie helemaal thuishoren, zoals falanghina, aglianico, coda di volpe en fiano. In de jaren vijftig redde Antonio De Cecere zelfs de laatste stokken falanghina van de ondergang.
De wijngaarden liggen behoorlijk hoog op de hellingen, wat de druiven voldoende koel houdt in de hitte van Zuid-Italië. Ze worden biologisch bewerkt. Dat gebeurt zeker niet uit een nostalgische hang naar het verleden: de nieuw aangelegde kelder van 1000 m2 is gevuld met de laatste oenologische snufjes, zodat de wijnen zorgvuldig en zuiver gemaakt kunnen worden. Het levert aantrekkelijke wijnen op met een volle smaak, die vaak stevig genoeg zijn om ook aan tafel te schenken.